آری سهراب.......

آری سهراب!!!!!

توراست میگویی!!!!

آسمان مال من است...

پنجره . . .

عشق . . .

زمین . . .

دوست . . .

هوا . . .

مال من است!!!!

اماسهراب تو قضاوت کن...

بردل سنگ زمین،جای من است؟؟؟

من نمیدانم چرااین مردم،دانه های دلشان پیدانیست؟؟؟؟!!!!

توکجایی سهراب...؟؟؟؟

 آب راگل کردند!!!

چشمهارابستند . . .

وچه بادل کردند!!!

صبرکن ای سهراب...

گفته بودی قایقی خواهم ساخت..

خواهم انداخت به آب...

دورخواهم شدازاین خاک غریب...

قایقت جادارد؟؟؟

من هم ازهمهمه ی اهل زمین دلگیرم!!!!!!

به سراغ من اگرمی آیید . . .

تندوآهسته چه فرقی دارد؟؟؟

توبه هرجوردلت خواست بیا...

مثل سهراب دگرجنس تنهایی من چینی نیست!!!

که ترک بردارد...

مثل آهن شده است...

چینی نازک تنهایی من...!